(na) gołe ciało

См. также в других словарях:

• ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …   Słownik języka polskiego

• goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu …   Słownik języka polskiego

• golizna — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. goliznaiźnie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} gołe lub prawie gołe ciało; nagość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Film pełen golizny. Skąpy strój nie przykrywał golizny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• golizna — ż IV, CMs. goliznaiźnie; lm D. goliznaizn 1. zwykle blm «gołe ciało, nagość» Świecić golizną. przen. «brak pieniędzy; ubóstwo» 2. «miejsce gołe, szczególnie przestrzeń nie porośnięta drzewami, miejsce nieurodzajne, brak roślinności» Golizny w… …   Słownik języka polskiego

• świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… …   Słownik frazeologiczny

• podkoszulek — m III, D. podkoszuleklka, N. podkoszuleklkiem; lm M. podkoszuleklki «krótka męska koszulka bez rękawów, zwykle trykotowa, noszona na gołe ciało» Nosić podkoszulki. Chodzić w podkoszulku …   Słownik języka polskiego

• przeświecać — ndk I, przeświecaćca, przeświecaćają, przeświecaćał 1. «świecąc przenikać przez jakąś przeszkodę, zasłonę; być widocznym przez coś, spod czegoś, spoza czegoś, między czymś; prześwitywać, przebijać» Księżyc prześwieca spoza chmur. Przez zieleń… …   Słownik języka polskiego

• świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla …   Słownik języka polskiego

• włosiennica — ż II, DCMs. włosiennicacy; lm D. włosiennicaic «szata noszona dawniej na gołe ciało dla umartwienia, pokuty lub z powodu żałoby» …   Słownik języka polskiego

• T-shirt — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. tiszert] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} koszulka z krótkimi rękawami, noszona na gołe ciało; po rozłożeniu ma kształt litery T <ang.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• włosiennica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} koszula utkana z włosia, noszona dawniej na gołe ciało dla umartwienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nosić włosiennicę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień